Spis treści
BUDOWA PAŁACU KRÓLEWSKIEGO (1396 – 1399)
Ostatnia wielka średniowieczna modernizacja budowli miała miejsce w latach 1396 – 99, podczas której surowy zamek zmienił się w pałac królewski. W zaledwie 3 lata Ryszard II (1377 – 1399) upiększył i zmodernizował zamek budując królewski komnaty przeznaczając na to £1600. Często bywało tak, że robotnicy pracowali również po zmroku przy światłach świec i pochodni. Podobno Ryszard rozbudował zamek Portchester dla swej żony Izabeli de Valois, jednak nie doczekał chwili ukończenia rozbudowy zamordowany lub zagłodzony w więzieniu w 1400.
BITWA O AGINCOURT I KONIEC ŚREDNIOWIECZA (1400 – 1603)
W roku 1415 Henryk V (1413 – 1422) przygotował zamek Portchester do jego wojskowej kampanii na Francję, podczas której stoczona była jedna z najważniejszych bitew wojny stuletniej – bitwa pod Agincourt. Mimo miażdżącej przewagi Francuzów Henryk odniósł wspaniałe zwycięstwo głównie dzięki doskonałym łucznikom wyposażonym w długie, walijskie cisowe łuki mogące miotać strzały na odległość 300 metrów. To była ostatnia wielka ekspedycja która wyruszyła z Portchester. Henryk VIII Tudor (1509 – 47) definitywnie postawił na militarne umocnienia w Portsmouth.
W XVI wieku zamek służył jako szpital i magazyn (wybudowany w 1527 i zniszczony w 1580). Ostatnia królewska wizyta do Portchester odbyła się w 1601, gdy do zamku przybyła królowa Elżbieta I Tudor (1558 – 1603). Z powodu tej wizyty zamek Portchester ponownie zmodernizowano. W roku 1632 rodzina królewska pozbyła się zamku, gdy król Karol I Stuart (1625 – 49) sprzedał posiadłość Sir Williamowi Uvedale
ZAMEK PORTCHESTER JAKO WIĘZIENIE
W roku 1665 fort zmieniono w prowizoryczny obóz więzienny, gdzie zatrzymano 500 Holendrów pojmanych podczas drugiej wojny angielsko-holenderskiej. Jako standardowe więzienie w 1743 wykorzystano wieżę Keep – warunki tam panujące były nieznośne ze względu na niewielką powierzchnię więzienia i duży ścisk. Niekiedy więźniów wykorzystywano jako murarzy, robotników i szewców. Na ścianach Keep można zobaczyć wyryte przez więźniów rysunki i napisy.
ROMANTYCZNE RUINY (1819 – WSPÓŁCZEŚNIE)
Po opuszczeniu zamku przez armię w roku 1819 wrócił od we władanie właścicieli – rodzinę Thistledwaiste. Przez następne sto lat nie remontowany i wystawiony na warunki pogodowe popadł w ruinę. Wykorzystywany niekiedy około roku 1830 jako teatr gdzie rolę aktorów pełnili więźniowie – z tego okresu pochodzą malowidła na murze, których pozostałości możecie obejrzeć na drugim piętrze the Keep. W XIX do zamku zaczęli przybywać turyści. W roku 1961 rozpoczęły się tutaj duże prace archeologiczne.